Amnan bi, payız bi, zımıstan bi… Mor bınê pırdanedê bi, bınê sakildê bi, şiya qezaxedê bi… Şi meyman bi çeyirê qılafetê, bınê herdi dê. Herd qılaşiya ra, bın ra sewê biyê teber. Chayedê kê kemera sebır pışqiya, bızanê kê tefo dumano bêwayır endi nik esto qulê dina ver, çhareşiyê çina!
Biya zewt, kuta vay ver qesa xerepiyaiyê. Waxt çerrexiya ama gına semıga bınê herdi. Herd lerza, goş saniyayi ra xıxodê. Sewê bınê hukımê roştiya asmedê bi. Boa kınkorê teji pırnıkara kutê çezıkê Mırci. Mırc meymanê sewano. Çhı dımao? Çha fetelino? Hasbıhalo… Ser bınê herdi rê… Xıxo de…
Fecir hona dür bi. Çhı waxto raurawo Mırc? Kamrê çhı! Têdıma gam eşti. Kut mabenê dı kowa. Mabenê kowa deriyê xofıni. Asmê gınê pê koyi, demdiyê aymê bini. Mırc dı letey bi, mabenê dı mezgadê. Şi, xo azna vengê tela temuri, şiya bêvengiyê dê haştiya areşiya. Perrê mirçhıkê gınê senê Mırci ser, vest ra gına rayê.
Suka Kırmanciyê rocha dımê ra Mırci’ra kutê düri. Mırc asparê feylê roşti bi. Çhı waxto çiv dano famê xo dê? Thurıkê xo pırrê musqulkano. Lercha Mırc, saniya ra gına zerrê heşiriyê. Pırnıka xo zon dê. Dema qal kenê dıma, qalê Mırci. Mırci destê xo dardi wê kerdi zerrê pıstınê xo. Pıstınê Mırci germo hometerê. Hometê tafala xo ana Mırci ser, kena bınê perranê xo, qori kena.
Diyarê tenga xo dê feteliya Mırc. Lınga xuya rasta gamê raver estê qurfiya gına astariyê sodır ser. Dariya wê vengê Mırci bê adırê dina. Xafıldê thurıkê Mırci’ra qesê veciyê teber, “Xer vora torê, kemer kuç vora mırê.”
Dina gewra keştê nena cütenê!